Trochę mnie już męczy moda na found footage, która na szczęście powoli mija. Film w filmie, sceny kręcone ręczną kamerą może i nadają pozory realizmu, ale tylko przy akceptacji dwóch absurdalnych faktów: że kamery są niezniszczalne i mimo wielu upadków wciąż działają bez zarzutu i non stop kręcą oraz że człowiek w sytuacji zagrożenia myśli o filmie, a nie ratowaniu życia, więc zamiast uciekać skupia się na nagrywaniu przeciwnika. Gdy to przełkniemy, najnowszy obraz Nigeryjczyka Olatunde Osunsanmi może nam dostarczyć sporo frajdy, bowiem sceny nagrane kamerą traktowane są tu jako retrospekcja. Policja stara się wyjaśnić serię brutalnych morderstw na opuszczonej stacji benzynowej, gdzie przy zwłokach znaleziono materiały wideo nagrane kamerą i telefonem komórkowym. Okaże się, że mimo ewidentnych dowodów ustalenie tożsamości mordercy wcale nie jest proste.
   Wadą produkcji found footage jest to, że duża część filmów jest słabej jakości. Taka konwencja i już. W przypadku Evidence dochodzą liczne przerwy i skazy, materiał się co chwila rwie i oglądamy zlepek wycinków, który powoli układa się w pełną i w miarę logiczną historię. Mało prawdopodobną – to zupełnie inna sprawa, niemniej ciekawą i zaskakującą w finale. Jeśli ktoś powie, że wszystkiego się domyślił – zapewne jest jasnowidzem, bo  o końcówce opowieści można powiedziec wszystko, ale nie to, że jest przewidywalna. To właśnie pozwala wybaczyć drobne potknięcia (całkiem dobrego) scenariusza, bo który film ich nie ma. Plusów jest zdecydowanie więcej. Jest klimat, jest nieznany przeciwnik, są momenty grozy, jest wreszcie trudna do rozwiązania zagadka. To wystarczy, żeby warto było poświęcić czas. Polecam ten seans, bo to jedna z ciekawszych ostatnio produkcji found footage, chociaż nadal twierdzę, że ta metoda powinna powoli odejść do lamusa.