Gdy Tim decyduje się poślubić Saskię (Lucy Punch), kobietę z tak zwanej dobrej rodziny, jednak o dość burzliwej i mocno wyluzowanej przeszłości, musi zaakceptować oryginalny przezny ślubny od swojego brata Raifa, który postanowił uwiecznić kamerą nie tylko samą uroczystość, ale również jej kulisy. Jak łatwo zgadnąć, prowadzi to do wielu kontrowersyjnych sytuacji, bo każda kuchnia ma swoje tajemnice i nie lubi, gdy wychodzą na jaw. Raif doskonale pamięta zwariowaną Saskię z czasów szkolnych. Wspomnienia odżywają podczas kręcenia filmu…. Zgadnijcie, co to oznacza…. Tak przedstawia się fabuła tej nudnej jak flaki z olejem komedii, która ani nie śmieszy, ani nie zaciekawia. Mogą jedynie zastanawiać fanaberie Alex – matki panny młodej (konie przebrane za jednorożce, roje motyli wypuszczane przez druhny), ale jej pomysły tylko odrealniają film. Przygotowywanie wystawnego wesela to tematyka ograna w kinie i dlatego nie jest łatwo wymyślić coś oryginalnego i naprawdę śmiesznego. Film Nigela Cole’a powiela znane schematy i kończy się w tylko pozornie zaskakujący sposób. Film infantylny, przewidywalny i mało zabawny. Jeśli ktoś szuka rozrywki na zerowym poziomie – zapraszam na seans. Ludziom używającym rozumu raczej odradzam.