Ostatnimi czasy nabrałem takiego zaufania do hiszpańskiego kina grozy, że chętnie i bez oporów sięgam po kolejne filmy. Ponieważ cudów nie ma – muszę więc trafiać także na filmy słabe. Potwornia niewątpliwie do takich należy. Opowiada ostatnie 5 dni z życia pewnej rodziny, która badała legendę dziewczyny żyjącej w lasach i rzekomo pomagającej zagubionym odnaleźć drogę do domu. Rodzina rejestruje wydarzenia kamerą wideo i dużą część tego materiału oglądamy w filmie. Co więc zawodzi? W zasadzie wszystko. Film nie wciąga, nie buduje napięcia, nie wyjaśnia pokazywanych zdarzeń, do końca zupełnie nie wiadomo, o co chodzi. Może reżyser zostawia pole do interpretacji? Ale nie ma czego interpretować, bo akcji niewiele, za to idiotyzmów co niemiara. Dlatego trudno się bać, bo nie ma czego. Odradzam ten film, można lepiej spędzić czas.