Zastanawiałem się nad pozytywami tej niskobudżetowej produkcji, ale ich nie znalazłem. Trudno byłoby zrobić bardziej nudny film na tak ciekawy temat. Nie ma dramatyzmu ani intrygującej, dobrze poprowadzonej opowieści, jest za to sporo drętwych, prostych dialogów i słabej gry aktorskiej. Ale nie to jest głównym problemem. Największą wadą tego marnego widowiska jest… brak widowiska. Efekty specjalne są na poziomie połowy lat 90. (ja rozumiem małe nakłady finansowe, ale bez przesady – takiej nędzy dzisiaj nie wypada pokazywać), zaś „potęga” armii tureckiej wprost powala – chyba statyści tego dnia wzięli wolne. Ta mikroarmia mogłaby być nawet zabawna, gdyby nie była żałosna. Do tego dochodzi słaby scenariusz, mocno wykrzywiający prawdę historyczną. Okazuje się bowiem, że to nie Sobieski pokonał Turków (notabene polski król pojawia się dopiero w 3/4 filmu), a sama wiara chrześcijańska i dokonujący cudów ksiądz (uzdrawia chorych, przywraca wzrok, itd. – bardzo to buduje realizm opowieści). Wielkie zwycięstwo polskiej husarii było tylko przy okazji gdyż to przecież sam Bóg chrześcijański przegonił tego islamskiego. Bitwa pod Wiedniem, reklamowana jako historia polskiego zwycięstwa, które zmieniło losy świata, to typowe katolickie pranie mózgu zamiast rzetelnego filmu o wspaniałej karcie naszej historii. Polaków też tu tyle co kot napłakał. Krótko mówiąc: porażka na całej linii.
Jeśli chcecie zobaczyć efektowne szarże husarii – polecam filmy Jerzego Hoffmana. Szukacie dramaturgii – jest jej sporo w Potopie podczas oblężenia Jasnej Góry. Gdy ktoś ma ochotę na widowisko – kłania się starszy o ponad 40 lat Pan Wołodyjowski. Nawet obrona Zbaraża w Ogniem i mieczem jest majstersztykiem w porównaniu do obrony Wiednia Martinelliego. Należy tylko ubolewać, że tak ważne wydarzenia historyczne doczekały się tak marnych ekranizacji. Niedawno staruszek Hoffman zawalił 1920 Bitwę Warszawską, ale to i tak było dzieło przy miernocie Bitwy pod Wiedniem. Niewiele nam już materiału historycznego zostało. Dziękuję Bogu, że chociaż Bitwę pod Grunwaldem (Krzyżaków) nakręcono w latach 60. i dzisiaj nikt tego nie spieprzy.