Obejrzawszy niedawno niezły Killer Joe Friedkina z Juno Temple w jednej z głównych ról, postanowiłem sięgnąć po jeden z jej poprzednich filmów. Niegrzeczna dziewczyna to opowieść o poszukiwaniu tożsamości młodej, zbuntowanej nastolatki i nieoczekiwanym znalezieniu prawdziwej przyjaźni. Danielle, tytułowa Dirty Girl, to w pełni wyzwolona uczennica liceum, sprawiająca kłopoty nauczycielom swoim prowokacyjnym zachowaniem oraz trudności wychowawcze własnej matce (w tej roli Milla Jovovich). Nie potrafi jej wybaczyć, że chce poślubić Mormona i stworzyć namiastkę prawdziwej rodziny, za którą w głębi duszy bardzo tęskni. Jedyną osobą, która ją rozumie, jest gruby, nieśmiały gej Clarke, który wprawdzie ma ojca, ale jest przez niego poniżany. Po jednej z kolejnych kłótni młodzi postanawiają wyjechać z domu i odnaleźć prawdziwego ojca Danielle, którego adres akurat pozyskali. W czasie tej podróży stopniowo zbliżają się do siebie i odkrywają znaczenie słowa przyjaźń.
   Niegrzeczna dziewczyna tylko potwierdza, że filmu nie można osądzać po tytule. Wydawało się, że będzie to kolejna, płytka komedia o głupawych nastolatkach, tymczasem otrzymaliśmy dogłębną analizę zagubienia młodej kobiety, której wulgarne zachowanie jest jedynie reakcją na ból dojrzewania i dorastania w niepełnej rodzinie. Danielle wychowana w przekonaniu, że ojciec jej nie chciał, czuje się odrzucona i niepotrzebna. Stara się więc w inny sposób zaistnieć i zwrócić na siebie uwagę. Nie jest to może jakieś wybitne dzieło, ale zwraca uwagę ciekawy scenariusz i życiowa, dość smutna historia. Dobrze się ten film ogląda, chociaż momentami przeszkadza zbyt wolne tempo akcji. To bardziej film obyczajowy i miłośnikom takiego kina mogę go śmiało polecić. Pozostali mogą się nieco wynudzić. Niemniej na pewno warto zobaczyć.